ทาสรักจักรพรรดิ์ปีศาจ

“ข้าไม่อาจห้ามเจ้าได้ ในเมื่อเจ้าตัดสินใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นรับสิ่งนี้ไป หากเมื่อใดที่เจ้าตกอยู่ในอันตราย ต้องการความช่วยเหลือเจ้าจงทุบมันให้แตกแล้วข้าจะมาหาเจ้า”

นางมองขวดคล้ายขวดยาใบเล็กที่อยู่มือ ขวดแก้วสีใสทำให้นางมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายใน

“นี่มัน...”นางตะลึง เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ภายใน หนอนสีแดงตัวเล็กหนึ่งตัวนอนสงบนิ่งอยู่ในนั้น

“ใช่ มันคือหนอนหัวใจโลหิตตัวเมีย และเจ้าคงจะรู้ว่าอีกตัวมันอยู่ที่ไหน”

“ท่านทำแบบนี้ทำไม รู้หรือไม่ว่าการเลี้ยงหนอนหัวใจโลหิตไว้ในตัวจะทำให้ท่านเจ็บปวดแทบขาดใจในทุกสิบห้าวัน”นางเอ่ย อดสะท้านในหัวใจไม่ได้

“เพราะมันช่วยต้านพิษในตัวข้าได้ เอาล่ะ ในเมื่อเจ้ารีบกลับก็ขอให้กลับไปเสีย”ไม่อย่างนั้นเขาคงอดใจไม่ได้ ลักพานางห่างอกพ่อแม่ของนางก็เป็นได้

จิวหลินจ้องมองที่ใบหน้าหล่อเหลาราวรูปปั้นสวรรค์สร้าง ทั้งกังวลทั้งเป็นห่วง พิษอะไรกันที่ทำให้คนๆหนึ่งถึงกับยอมแลกความเจ็บปวดราวตายทั้งเป็นด้วยการเลี้ยงหนอนหัวใจโลหิตไว้ในตัวได้

“ส่งลูกสาวข้ามา หลังจากนั้นข้าจะปล่อยเจ้าและภรรยาเจ้าไป”

“นางไม่ใช่ลูกสาวท่านตั้งแต่ที่ท่านไล่นางออกจากตระกูลแล้ว”เมิ่งจือหัวเราะในลำคออย่างเป็นต่อ

“เจ้าจงใจจะทอดทิ้งแผ่นดินตนอย่างนั้นหรือ”จิวตงถามขึ้นเสียงดัง

“นั่นไม่ใช่แผ่นดินข้าอีกต่อไป ไม่ใช่...”

เมิ่งจือฝืนพูด ในใจเจ็บปวดเหมือนเข็มทิ่มนับพัน แผ่นดินเกิดนั้น ใครเล่าไม่ผูกพัน ใครเล่าไม่รักอาลัย

“เจ้าช่าง...หึ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นางต้องกลับไปกับข้า ก่อนที่แผ่นดินจะลุกเป็นไฟ”

“ข้าไม่ผิด ทำไมท่านพ่อต้องทำอย่างนี้ด้วย”

“นังลูกเนรคุณ ยามพวกข้าเดือดร้อนเจ้ากล้าหนีเอาตัวรอดแต่เพียงผู้เดียว”จิวตงตะคอกเสียงดังลั่น ใบหน้าครั่นคร้ามแดงก่ำ ลูกสาวไม่รักดีที่เขาไม่เคยเหลียวแล วันนี้เขากลับต้องฝืนหน้า พานางกลับเผ่าทั้งที่ตั้งปฏิญาณว่าไม่เกี่ยวข้องกันอีก เรื่องนี้ทำให้เขาต้องอับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก

บุคคลเพียงหนึ่ง ที่ผูกมัดนางไว้ท่ามกลางดงกุหลาบที่แหลมคม

จิวหลิน / เมิ่งหลิน

เพราะเขาคือบุรุษที่อยู่ในใจนางเนิ่นนาง เพียงพานพบสักครั้งก็ยากจะตัดใจ

สายใยความผููกพันธ์ที่ลิขิตให้พานพบกันอีกครั้ง

แท้จริงหาใช่สวรรค์ลิขิต แต่ล้วนเป็นเขา ที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้นางมาครอบครอง

ความแค้น...ความรัก....ไยต้องขึ้นอยู่กับนาง....

หยางเจิ้งหลง

__________________________________________________

ขอบคุณภาพจาก

https://my.dek-d.com/karatkaew/writer/view.php?id=611322

https://writer.dek-d.com/karatkaew/story/view.php?id=750139

_______________________________________

 _ _ _ _ _ _ _ _ __ _ _  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง มิได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใดๆ

 _ _ _ _ _ _ _ _ __ _ _  _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

____________________________________________

นิยายเรื่อง ทาสรักจักรพรรดิปีศาจ โดยผู้แต่ง นามปากกา เพชรนารี

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

ห้ามไม่ให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าจะเป็นการลอกเลียนแบบคำ สำนวน เหตุการณ์ สถานการณ์ไปใช้

ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ไปใช้ในทุกกรณี

หากฝ่าฝืน มีโทษตามที่กฎหมายบัญญัติสูงสุดไว้

_______________________________________________

“ร่างกายของเจ้าจะไม่ไหวแล้ว ยังอวดเก่งอยู่ได้ตั้งนาน”เสียงทุ้มเหมือนจะตำหนินาง

“ทำไมร่างกายข้าจะไม่ไหว”นางถามอย่างแปลกใจ หรือชายหนุ่มจะอยู่ด้านนอกตลอดและรู้เห็นการณ์ข้างใน ในตอนที่นางปลิวไปกรทบที่ผนังอย่างแรงนั้นนางก็รู้ดีว่าพิษกำลังกระจายไปทั่วร่างกายของนาง

“เจ้ามันตัวโง่งม ที่แท้เจ้าไม่รู้จริงๆหรือว่าน้องเจ้ากำลังแสดงละครอยู่ หากเจ้าให้ยานางไป นางจะฆ่าเจ้า”หยางเจิ้งหลงก้มไปกระซิบถามนางเสียงดุ นางยิ่งไม่เข้าใจไปใหญ่ นางขมวดคิ้วอย่างสับสน

“จะเป็นไปได้อย่างไร”นางมองไปทานจิวซิ่งที่เมื่อครู่ร้องไห้อย่างน่าสงสาร ตอนนี้ไหล่ทั้งสองสั้นสะท้าน

ฝากนิยายเรื่องนี้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วนน่ะคร้า....

เพชรนารี